بازدارندگی اسانس و عصاره اتانولی پونه آبی (mentha aquatica) بر چند گونه قارچ بیماری زای گیاهی در شرایط آزمایشگاهی

اخیراً به دلیل بروز مقاومت در عوامل بیماری­زا به آفتکش­های شیمیایی، استفاده از اسانس­ و عصاره­های گیاهی برای مبارزه با آلودگی­های قارچی از اهمیت زیادی برخوردارشده است. اسانس­ها مواد ضد قارچی جدیدی هستند که تجدید شونده و سازگار با محیط زیست می­باشند. در این تحقیق اسانس گیاه پونه­آبی به روش تقطیر با بخار و عصاره قسمت­های هوایی گیاه با حلال اتانول استخراج گردید واثر بازدارندگی غلظت­های 0، 100، 200 و 300 پی­پی­ام در ظروف پتری 9 سانتی­متری، به روش­های تدخینی و تماسی در مورد اسانس و روش انتشار عصاره در محیط کشت، بر رشد قارچ­های botrytis cinerea، fusarium oxysporum، rhizoctonia solani و phytophthora capsiciبه­صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی بررسی گردید. قارچ­ها حساسیت متفاوتی به اسانس و عصاره پونه آبی نشان دادند. هیچکدام از غلظت­های اسانس و عصاره پونه­آبی اثر بازدارنده معنی­داری بر رشد f. oxysporumنداشتند اما همه غلظت­های اسانس و عصاره پونه­آبی بطور معنی­داری درصد بازدارندگی رشد قارچ­های r. solani ، b. cinerea و p. capsici را افزایش دادند و با افزایش غلظت درصد بازدارندگی افزایش معنی­دار یافت. بیشترین درصد بازدارندگی مربوط به غلظت­های 200 و 300 پی­پی­ام در قارچ r. solani (06/91% و 77/97% به ترتیب) و غلظت 300 پی­پی­ام در قارچ p. capsici (89/91%) بود. پس اسانس و عصاره پونه­آبی می­تواند بعنوان قارچ­کش طبیعی جهت کنترل قارچ­ها­ی بیماری­زا مورد توجه باشد.